Adıyaman besni ince araplar köyü arapkoy arapköyü incearalarköyü

Gözyaşlarıma Geri Dönüyorum

Yokluğunda bile hep seni aradım, seni koydum düşlerime
Öylesine çok özlüyorum ki seni, sesini, nefesini her şeyini
Sensiz ne güneşi hissediyorum nede gündüzleri hissediyorum
Yokluğunla her şeyi haram kıldım seni seven bedenime
Bakışlarını damarlarıma doldurup yüreğime prangalar vurdum
Gözyaşlarım ruhumu ıslattıkça içimi çekip sustum,
Can çekişen yüreğimin elinde çaresizce göçüyorum
Yaşam sevincim yarım kalıp sessiz isyanlara dönüştü
Her saniye ölümü ensemde hissedip, sustum,
Yokluğunla ölüm soluklu gecelere sarılıp sustum,
Yudum,yudum tükenerek bitip gidiyorum
Üzülme olur mu ?
Nereye diye de sor ma ?
Ben gözyaşlarıma geri dönüyorum
Özlemin zor olsa da sensizlik ölüm olsa da katlandım
Umudum bitip tükendiği anda bile şikayet etmedim
Beklemek yüreğimde işkenceye dönüşse de
Beyaz bulutlar gibi geleceğini hayal ederek bekledim
Çünkü sen gelince ardından gökkuşağı da gelecekti
Rengarenk olacaktı seninle düşlediğim dünyam
Oysa beyaz bulutlar geldi sen gelmez oldun
Sensizlik içimi öylesine acıttı ki
Yüreğimin kanında boğuluyorum
Beyaz bulutları kefen yapıp sardım bedenime
Dayanacak gücüm kalmadı ben gidiyorum,
Gözyaşlarıma geri dönüyorum
Bekledim gelmedin oysa gelmeni ne kadar çok istiyordum
Bu bekleyişler içimde isyana döndü her gece
Sana olan sevdam bitmese de umutlarım bitti tükendi
Sen gelmedin ben sararıp soldum, dalımdan düştüm topraklara
Bir daha hiç bir mevsim yeşermeyeceğim
Ben gidiyorum gözyaşlarıma geri dönüyorum ….!